quasimodo esmeraldanın çirkini
hoş geldin
ve sen asma bahçelerinin tanrısı diyonsos
annemin baş ağrısı sende hoş geldin

andır ağırlaşan gölgenin canıma oturması
andır evel zaman içinde çocukluğumun seslenişi
andır duvara çakılı siyah beyaz bir resmin
korkudan çıldırması


yan odanın rutebetli duvarı
kapı kolu posta ki tanrı
peygamber sırası
salıncakta sallanan bakire meryem
hanidir godotyu beklerken
başimi çevreleyen çember daralıyor
hanidir ilk cümlenin
derisini sıyırıp tuza bırakıyorum

kara çam diplerinde
terk edilen lanetlenmiş olülür
onlar ki tarıya en çok şirr yazanlar
bir bir çıkıyorlar mezarlarından
ve siz çekmelerde saklanan havariler
cehennemin güzel kadınları
hadi perde diyelim
pıhtılanan kanım intihara hazırlanyor

saat sokak çoçukların donüşü şehre
cinayet mahalinden siren seslseri
ne ay ışığı ne yıldız bolca ceset
deliriyor parmak uçlarmda korku
eksenimde dönen karalık inliyor kulaklarımda
şekilleniyor tüm nesneler
ve ses kırılır çıt diye
bardak da ki su çağırır beni