Çayın Sedası
Rengiyle konuşur çay, dinler sesi gökte ay.
Demlik sohbete ortak, kulak kabartır bardak. Şıngır şıngır şıngırdar,olur şen şatır çardak. Öyle bir saltanat ki kıskanır onu saray. Demlik demle dilleşir, çay bardakla söyleşir. Demlikten süzülür çay, dudakla bütünleşir. Huzur gül açar çayda, buğu buğu gülleşir. Çayın sedası sarar, ortam tam güzelleşir. Nüzul eder suya çay, bardak bize gülümser. Dem demlenir demlikte, damakları hoş eder. Çay pîrinden bugüne, sedasıyla cezbeder. Huzur sükûn erince, şen gelir sukût gider. Ankara,01.08.2008 İ.K |
saygımla...