Merhaba şiir seven dostlarım.
Yeni bir şiir ile sizlerin karşısında olmanın mutluluğunu yaşıyorum.Şiirimin hikayesine gelince ölüm ile kaybettiklerimiz arkasından ortaya böyle bir şiir yazmış oldum.Sizlerin beğenisine sunuyorum.Sağlıklı mutlu günler sizlerle olsun.

Ne hallere düştüm senin ardından;
Küsmüşüm bu sokaklara.
Yorgun;
Bitkin;
Bir beden bana kalan.
Özlemişim iyiyim demeyi.
Gecem;
Gündüzüm;
Hep aynı.
Uykusuzluk hakim şu sıralar.
Kan kırmızı gözler;
Dinmeyen gözümden akan yaşlar.
Çok uzaklarda;
Gitsen gidilmiyor;
Gel desen bile;
Gelinmiyor.
Görmek istesek bile;
Görünmüyor.
Alışırsın;
Unutursun;
Demek kolaydır.
Alışılmıyor;
Unutulmuyor.
Kendimi biliyor muyum?
Bu soruyu soruyorlar bana.
Kaybetmişim kendimi;
Yürüyorum ama;
Giden ben değilim.
Bedenim alışıklığını yaşıyor.
Yorulmuşum çareler aramaktan;
Giden gelmiyor;
Geri getirmek ise;
İmkansızlıklar ile dolu.
Ne hallere düştüm senin ardından;
Küsmüşüm bu sokaklara;
Yorgun;
Bitkin;
Bir beden bana geriye kalan.

AYKUT UYSAL