ANNE -7- SEN GİDİNCE
ANNE -7- SEN GİDİNCE
Sen gidince işte, hiç gül almadım Yokluğunda ondan, zor günüm anne! Bu yaşıma nasıl geldim bilmedim Sensiz bu hayatta gerginim Anne! Yükün fazla idi normal insana Göçtün de yükleri bıraktın bana Getirmedi diye kuzunu sana Ondan senelere kırgınım Anne! Biliyorum cennettesin orada Anlamsızdır sensiz hayat burada Boş kalınca senin yerin şurada Aha sol yanımdan yorgunum Anne! Hüzün garipleri nasıl seçiyor Boğazımdan bir kor alev geçiyor Bir bilsen günlerim ne zor geçiyor Asır gibi sanki her günüm Anne! Ne güzel dururdun ocak başında Cennet lezzetleri ekmek aşında Rabbime kıldığım secde dışında Gül yüzüne dönük hep yönüm Anne! Anasız olunca çıkmıyor ünüm Adının yâdıyla geçiyor günüm Acep yakın mıdır kavuşma günüm Zira kaynamakta bu kanım Anne! Murat Kahraman (Murâdî) 09.05.2021/İstanbul |