ANNECİĞİM
ANNECİĞİM
Yusuf Yılmaz Soluksuz kaldığımda nefesim, Karanlığımda ışığım Dalımda çiçeğimsin Seni ne çok severim anneciğim Tan atarken, Daha uykudayken, Saclarımı okşardın; Güneş gibi kalbime doğ, doğ anneciğim! Babasız kaldığım zamanlarda, Göz yaşlarımı silerdin, Beni usulca öperdin; Başımı koynuna koy, koy anneciğim! Askere giderken kulağıma, "Ha anan ha vatanın" derdin, hatırladın mı? Mesajını aldım aklıma yazdım; Ellerinden öperim, öperim anneciğim! Gönlünü dua ile doldurduğunda, Bana hep tebessümle bakardın, Derdime derman olurdun; Ruhumun ilacı sensin, sensin anneciğim! Şehitler musalla taşına konduğunda, Onlara yüreğinle bakardın, kaşlarını çatardın. Göğsünün üstünde bir sızı vardı, biliyorum; Beni de oraya koy, koy anneciğim!.. |