Koca Bir Hiç...Şunu gördüm ki Hiç bir şey Görmediğimi Göremediğimi, Şunu anladım ki Hiç bir şey Anlamadığımı Anlayamadığımı, Şunu bildim ki Hiç bir şey Bilmediğimi Bilemediğimi, Ne Zannettiysem de Hepsi yalan Ne Anlattılarsa da Hepsi kendileri Ne Gösterdilerse de Hepsi zan, Ne Duymak istedikleriyse de Kendi özlemleri, Ve Sordum Ben nerdeyim Bunun neresindeyim Ve Değer mi şu Üç günlük ömrü Zehir etmeye Her hangi bir şey için Adını dahi koyamadığımız Ve Koyduğumuzda da vazgeçmeye Vazgeçemediğimiz Veyahutta Vazgeçmeye cesaret edemediğimiz Ettiğimizde de Bize müsaade etmiyorlarsa Ettirmiyorlarsa Fark etmez hangi şekilde İster direk Ister indirek İster açık İster üstü kapalı İster kendimizi şartlandır/ıl/arak İster bu işimize kolayımıza gelse de İster teselli olarak İster suç ortağı olarak Ve Nihayetinde Beynimizin kepenki bir nevi inmiş Ellerimiz kelepçeli Gözümüz Gönlümüz kör Yaşıyoruz işte Hiç kendimiz için değil Güzellik için de değil İyilik için de değil Güya bir şeyler için Ne Sen sor Ne de ben cevap vereyim Ben hariç Her şey doğru Hakikati gerçek sandıkça O Sandığın içinde Ne Var Ne Yok Bence Koca bir hiç Bir hiçin ertesinde Ve Berisinde Yokluğuyla Var olan bir insan Bir kurban Ve Kendini buna Her halükarda Hazır ve nazır bulan Ve Tuttukça da mutlu kılan... * Berlin, 08.05.2021 * Talat Özgen |
Bilmem ne zaman biter mi bu serüven
Sonunu hazırlıyor bu gezegen
Ve insanlar sona yaklaşıyor
Sözde hep bir düzen...
İstanbul'dan selam.