Meğerse aşk; dertle yoğrulup hakka kul etmekmiş kendini.

MEĞERSE AŞK

Kolay mıdır yoksa zor mu bilemem,
Aşka gül misali sermek kendini.
Heyhat bekleme, ben seni silemem,
Meğerse aşk , zül etmekmiş kendini.

Acılar çeker her gönlü sevdalı,
Bin bir yerinden şu gönlüm yaralı.
Yâr için bozuk paralar misali,
Meğerse aşk, pul etmekmiş kendini.

Her sözü işledi ince ruhuma,
Sevdası yükü yükler omuzuma.
Kadir kıymet bilmez biri uğruna,
Meğerse aşk, kül etmekmiş kendini.

Bülbül olup ötsem gönül bahçende,
Çilemi çekerim kuytu mahzende.
Ben seni severim, sen sevmesen de,
Meğerse aşk, çul etmekmiş kendini.

Aşk ile sevdayı çok görme bana,
Ne diller döksem de inan az sana.
Gönlüm sendedir, artık anlasana,
Meğerse aşk, kul etmekmiş kendini.

çok zor toplarım, sonrası kendimi,
hak etmeyene vermişim sevgimi.
boş yere üzmüşüm kendi kendimi,
Meğerse aşk, tül etmekmiş kendini.


Gece olunca öperim resmini,
Bir dua gibi anarım ismini.
Hakkın yoluna bu fani cismini,
Meğer aşk, bülbül etmekmiş kendini,
Meğerse aşk, gül etmekmiş kendini.

Orhan ŞENTÜRK - ANTALYA