Gün doğar her yer aydınlığa döner bazen karabulutlar çökse de aydınlığımıza. Yüreğimizden esen sevda rüzgârları dağıtır karabulutları. İşte o zaman yıkılmaz bir sevdanın eşiğinden içeri girdiğimizde, yıkılmaz aşkın mutluluğunu bulutlarda dans ederek yaşayacağız. Bir kez öylece hesapsız-kitapsız çıkıver karşıma, demir atıp mutluluğu yaşayalım doya doya. Ömür dediğin nedir ki be güzelim; üç gündü dünü gitti, bugünü gitti tek yarını kaldı yarınları ne diye zehir edelim.
Hesapsız , Kitapsız:
SADECE SENİ SEVİYORUM diye söyleyiver.

Gündüz karanlığa kavuştu

Sense çıkmıyorsun aklımdan

Ağzım kurudu

Seni seviyorum demekten


Gözüm kapanmıyor

Tutturmuşum yanık bir türkü

Karışır feryadım karanlığa

Duyamazsın sen


Bir sabah, bir sabahta seninle uyanmak

Uzaklarda da olsan sesini duyarak

Aklımla başlamak istiyorum

Yeni güne


Yine uykusuz bir gecenin sabahında

Uykusuz gördüğüm rüyanın

Çaresizliği ile başlıyorum

Sensiz güne



Zırhlarını kuşanmadan bir kez

Öylece çıkıver karşıma

Rahatça söyleyeyim

Seni seviyorum


Anlatsanda uzun uzun

Hiç birini anlamaz yüreğim

Duymak istediğim senden

Sadece iki kelime

Seni seviyorum


Sende susmasan:

“Yalnız değilsin yürüdüğün yolda

Duyguların karşılıksız değil

Bende seni seviyorum”

diye haykırabilsen.


Ünal TÜRKOĞLU