Beni hor gören yârim sende kalsın sözlerim.
Kaç bahardır adını andım ama duymadın.
Uzaklarda derbeder bir tebessüm beklerken.
Gurbette boynu bükük bendim ama duymadın.

Nasıl özledim seni içimde hasretin var.
Koca dünya gözümde öyle küçük öyle dar.
Yüreğim alev aldı sanki volkan sanki nar.
Aşkınla için için yandım ama duymadın.

Neden bana bu kastın hor görmek neyin nesi.
Niçin mahrum eylersin huzur veren o sesi .
Kaçar mı sanıyorsun sana olan hevesi?
Peşinden ardın sıra döndüm ama duymadın.

Gözlerinde hüznümü perdeleyip gizlerken.
Seni sevdim seveli her saniye özlerken.
Gözüm yarı uykulu hayalini izlerken.
Erimiş mum misali söndüm ama duymadın.

Adımız destan iken cümle alem dilinde.
Bir yaralı bülbülüm bahçendeki gülünde.
Ruhumu dara çekip bu sevdanın yolunda.
İçimdeki nefreti yendim ama duymadın.

Ben bu aşkın esiri ben uğrunda bir deli.
Bağrımda ki ateşin üflesen uçar külü.
Senden ayrı kalalı gözümde hasret seli.
Rüzgar gibi eserken dindim ama duymadın.

Sevdana talip iken gizler oldun cismini.
Ne simanı görürüm ne de yırtık resmini.
Serdar’ım bir köşede sayıklarken ismini.
Ben ki senin canında candım ama duymadın.