Serçe ve Muhabbet Kuşu

Kanatları altına
Yerleştirdi hafifçe
Sevgi sözcüklerini
Buruk gülüşlerini
Gelmedi çünkü serçe…

Güneş de beklemedi
Ama muhabbet kuşu
Hala beklemedeydi…

Hüzünlerle iç içe
Bir gün daha geçmişti
Gül yüzlü güzel serçe
Hala gözükmemişti…

Bilir mi acep serçe
Dostunun beklediği
Akasya dallarının
Taşınmaz bir kelepçe
Olup olmadığını…

Nedense kimse bilmez
Yine de hiç eksilmez
Dostluklar beklemekten…

Yaprağına bir gülün
Bir ses düştü sadece
Yavaşça ve sessizce…

-Bu güzellik bu bahçe,
Ancak seninle güzel
Nerdesin minik serçe!..


Bir ses gelir mi diye
Sağa, sola geriye
Bakındı etrafına…

Anladı ki geriye
Sevgiliden hediye
Sessizliği kalmıştı…

İşte o günden beri
Sustu muhabbet kuşu
Uçamaz oldu dertten
Çıkamaz her yokuşu…

Tebessümüne muhtaç
Hale geldi serçenin
Gözü toktur gönlü aç
Bekliyor akasyada
Ortasında bahçenin…