Reis
Sen dalgalarla boğuşurken
Gecenin sessiz bilinmezliğinde Belki ay ışığının gölgesinde, Belki zifiri karanlıkta Ege, Marmara, Karadeniz, Akdeniz Kuyunun dibindesin. Be REİS Geçmiş ile hesap sinsi sinsi İçini kemirirken, Büyülü mavi sulara dökersin tüm zehrini Dalgaların yavaşça iniltileri duyulur. Tek anlayan bu deniz mi ? dersin Be REİS Bir dokunuş, tatlı bir bakış ararsın Nafile... Özlemlerin içini kamçılar Sokakta kalmış kimsesiz çocuk misali Denizin ortasındasın. Ne REİS Bakiye KAYA |
Kaleminize gönlünüze sağlık.