İcra....
Masalsı güzelliği beni büyülüyor...
Kendimden geçiyorum... Etrafında bir pervane gibi dönüyorum.... Oysa... Görünce seviyor, gidince unutuyor.... Bu zavallı yüreğim... Bununlada avunuyor... Bir başıma, uçsuz bucaksız hayallerimle hiçbir yere sığmıyorum... O yanıbaşımdayken... Korkudan yüreğime hapsoluyorum.... Öyleki... Gülünce geliyor, ağlayınca gidiyor... Bu garip halimle... Bunada alışıyorum.... Konferans yapacak misali... Güzel güzel cümleler hazırlıyorum... Daha önce hiç söylenmemiş... Ona özel olsun diye... Fakat... O... Konuşunca gidiyor, susunca geliyor... Bir girdap misali... Aklım şaşıyor... Ama... Her ne olursa olsun... Vazgeçmiyor... Yüreğime koyduğu icralarına inat hala seviliyor.... |