İsimsiz....
Kısık sesimle sevdayı çağırmam yetmiyor...
Duyan yok... Kalemim yazdığını siliyor... Okuyan yok... Ne yapsam, etsem... Mutlulukla aram barışmıyor.... Gecenin karanlığı içinde... Yalnızlığımı örtecek bir örtü dahi bulamadım... Gidişine isimsiz diyebildim... Sonuçta hangi ismi koysam... Yüreğimin yangını değişmiyor... Sanki... Biran olduydu... Gerçekten yüreğime değdi sandım... O kadar heyecanlandım... Ama... Aşkın yansıması imiş... Yine yanıldım... Ellerim boş... Penceremden geçmişimin karanlığını izlemek kaldı... Kış güneşi gibi bir göründü gitti... Ateş olaydı bu kadar yakmazdı... Yüreğim öyle acıdı... Dökülen onca gözyaşım... Buzulları ısıttı... Değdiği her şeyi eritti.... Yandım tutuştumda, küle dönemedim... . |