HÜZÜN YAĞDI
Sonbaharda hüzün kapladı içimi,
Dağları ve sevince akan suları, Tek başıma sıkılırken kalabalıklarda, Ayrılık boğazıma düğümlendi. Sonbaharın sessizce veda edişi, Ölüm sessizliğine erişti. Sonbahar gözü yaşlı veda ederken, Bana hoşça kal bile demedi. Vefasızlığını yaşadım, Sararmış yaprakların arasında, Hüznün yükünü taşıyan mevsimler, Bana sessizce veda ederken, Elim boş, kalbim yorgundu. Mevsimler bile küsmüş sonbahara, Yapraklar boynu bükük, Ölümü bekler ümitsizce. Ben, sarmış hüznün bulutlarıyım, Bu mevsimin gözyaşlarında, Ayrılık yerine hüzün yağdı, Kalbimin derinliklerinden… 03.10.2020 Yozgat |