BİR DÜNYA KURDUM
Seninle ne de güzel dolaşırdık bozkırlarda.
El ele, göz göze, diz dize. Aynı havada yıldızlarla asılı kalırdık. Elimize bir kağıt bir de kalemi alırdık. Resmederdik birbirimize anılarımızı. Dolaşırken anlatırdık, hatıralarımızı... Böyle böyle, başlamıştı bizim hikayemiz. İçimizde büyük bir orkestra çalıyor, Gibi. Kuşlar eşlik edip, etrafımızda oynuyor. Ve biz başlıyoruz şarkının nakaratına. Hep aynı tonda, hep aynı anda. Eşlik edip dans ediyoruz boylu boyunca... Seninle bir dünya kurmuştuk. Elbette de, kavuşmuştuk. Biz yarınlara uzanan bir çift el, Umutlara doğru gidiyorkende, Lütfen peşimden gel... Sana gitme kal diyemeyeceğim. Bizden sonra ki, kalanlara, Anlatmanı dileyeceğim. Yine de sen bilirsin. Sevdiceğim. Bir zamanlar yaşadığım bu öyküyü, Sevenlerime ileteceğim… ( DeN!Z ) |