GÜNEŞ VE ÇOCUK
Vakit akşam,
Güneş kızaran ufukta batmak üzere… Bir çocuk koşuyor Batmakta olduğu ufka doğru Güneşin ardından… Ellerini açmış havaya, Güneşi yakalamaya çalışıyor. Güneş hızla ufkun kızıllığında kayboluyor, Ve çocuk koşuyor, Tam yakalayacağını düşünürken Güneş kayıyor ellerinin arasından, Boşlukta kalıyor, İrileşen gözlerindeki bakışları Bir de havaya açtığı elleri… Sonra karanlık örtüyor yeryüzünü, Bitmeyen bir gece başlıyor. Çocuk küsüyor güneşe, Güneş buz tutuyor gecenin koynunda, Bir daha sabah olmuyor. Çocuğun bakışlarıyla, Güneşi yakalamak üzere Havaya açtığı elleri kalıyor Gecenin boşluğunda. Ertesi gün, Dün ve yarın diye Yaşanmış veya yaşanacak bir zaman kesiti yoktu. Güneşi yakalamaya çalışan çocuk da yoktu. |