Kuru Çeşme
Tutunacak dal yok düştüğüm yerde
Geçitler hendekli zordur aşamam Garip serçe gidi dönsen göklerde Şahin olup yâr peşine düşemem Yuların ucunu koyveriyorlar Dertlerim büyüdü boy veriyorlar İki metre toprak pay veriyorlar Onuda el kazar kendim eşemem Kuru meşe gönlümüzün ormanı Eskilerde kaldı yiğit harmanı Zor bulunur bu yaranın dermanı Uzanmaz ellerin daha kaşımam Kuru çeşme coştu iç kana kana Kul Garib’im haciz koydular cana Bir fatiha gönder o yeter bana Anlasana gülüm fazla yaşamam Emine Çerçi |