Kahır yüküyle
Kan kusturan bir sancı ile
Suda çırpınan bir balık gibiydim
Tıpkı bir zıpkın gibi de
Hunharca deldin ya yüreğimi
Yıkılışta da düştüm senli dertlere
Ne yapıp etsem eylesem de
Hep nafile
Her yerde her daima engeldin sen

Senli iflah olmuyor ki bu nefes
Hep ters köşeyim senli anlarda
Senli tıkanıyor hep yollarım
Senli dertlerle boğulurken yüreğim
Çaresizlikten salıverdim kollarım
Aciz bir biçimde
Gök kuşağı gibi asılı kaldım
Gönlün denilen o dar ağacında
Zapt etmek ne mümkün
Azgın bir boğa gibi çılgın meret
Sağa saptım sola saptım da
Yine de bir sığıntı gibi kalıverdim kollarında

Neye kime bir çare olur ki
Köksüz bu ruha sahip birisini bulmak
Sevgiye set çeken
Vefaya sırtı dönen
Emeğimi de görmeyişte saydın kusura
Bu kişilikle de sen
Çıkara gözü kapalı balıklama daldıktan sonra

Kör talih çaresizliği bu olsa gerek
Düz yolda yoldan çıkaran
Sel gibi bir çırpıda
Bir gönlü derince silip de süpüren
Sert bir rüzgar gibi de
Esişte arkasına bile bakmadan
Bir silkeleyişte de koyup da geçen

Ortada cıs çıplak kalıvermek
Nasıl meret bir şeyse
Dayak yemiş
Sersem bir horoz gibiyim
Bir tavuğa bir çırpıda yenilen

Sahi ben kimim neyim
İnsanlığın
Son kırıntılarından biri miyim
Kesesi boşken doldurdukça
Kafi bulup da beğenmedi
Doluyken de yüzüme bile bakmadı
Varı yoğu kaybetmek neyse de
Bizim halde hiçbir hal de kalmadı

Varlık gitti aşkta meşkte kabuk değiştirdi

Gönül dergahına, hamla girilmezmiş meğer
Aşk kıymet bilenle, ancak ki her şeye değer…


(20.04.2021) azap.. (kadri atmaca)