Güneş ve Gözlerin
Saba rüzgarına susamış.
Güneşin aydınlığında gözlerin... İlkbahar sabahına hasret. Gecenin derinliğinde ben... Alemi kıskandırır bilirim, Yüzüme bakıp da gülmen. O yüzden mi; İlkbaharda eser saba rüzgarı Güneşimi serinletmeye? O yüzden mi; Tırmanır geceler sabaha Aydınlıklarını seyretmeye gözlerinin? Öyle ya! Güneş, kıskandıkça gözlerini; Ve imrendikçe gülüşündeki ışıltıya; Her defasında yeniden doğar sabaha... Yeniden sen gibi görünmeye başlar bana... |