davalı ben davacı ben
Esiyorum kendimce sessizliğimin ardında
Çarpıyorum yine kendime şiddetiyle Görünmez bana bakana yüreğimin yangınları harlı ateşleri kırılgan hassas ruh halim Yağıyor yüreğimin sokaklarına Islanıyorum kendi hüzünlerimin Bardakta boşalırcasına yağmurunda Yaşıyorum kendimden firar ederek Görünen aldatmasın seni Bendeki ses tonu Kemandaki yalnızlık müziği çalıyor ruhumda Anlatsan anlatılması zor Lakin anlayışı olmayan Yorumlar her şeyi kendince Ne gerek var o zaman anlatmaya Dökülüyorum kendi kendime Yaşadığım güz mevsiminde Yaprak döken ağaç ağaç misali Anlatan da ben anlayan da kendimi ben |