YETİM YAĞMURLARGönlümün en tenhasında Silinmek bilinmeyen sevda Tabya Dergahında öyle şerefsizler barındırdın ki Sırtımda bin hançer lekesi Ve sinemde öyle derin yaralar açtın ki hepsi dost yarası Dört mevsimin hazandır senin Tabya Esmer tenime dokunan hep yalnızlık rüzgarlarındı Saçlarımı ıslatan yalnızlığa ağlayan hep yetim yağmurlardı Şimdi herkesin dilinde bal Kokuşmuş yüreklerinde ise şeytan Hangi yeşil dala tutunsam namert |
Sevgilerimle