DENİZCİNİN ANISINA
DENİZCİLERİN ANISINA
Yusuf Yılmaz Her seferden dönüşünde Bir demet çiçekle Denizden getirdiği enerjiyle Sanki güneş doğardı evinde. Yıldızların yanıp söndüğü gecelerde Bayrak bir başka dalgalanırdı denizin üstünde Esen rüzgarların getirdiği gül kokusuydu Sarılıp alnından öptüğü nefesinde Mavinin aşkı bir başkadır Yaşamayanlar bilmezler Ona kirli bir el uzansa Kabarır denizler Mavi Vatan boşuna dememişler Altın koza gibi sarmıştır Türk yurdunu Tanrı denizden yapmış denizcinin yüreğini Atmazsa kuruturlar suyunu. |