VURULDUM EY DOSTVURULDUM EY DOST Vuruldum ey dost! güle kanını veren bülbülün feryatlarına. Dağlara,taşlara ak benizli kızların göğsünde yeşeren ağlayan ağaçlara. Vuruldum ey dost! dört ırmak birden akıyor bulanık gözlerimde bilinmeyenlere sürükleniyorum bilmem hangi dünyanın hangi yerlerine. Vuruldum ey dost! pirinç dişli yeşil gözlü dilberin sevda türkülerine. Pamuk tarlasında ter döken elleri,dudakları çatlamış ve umut dolu genç kızların alın terine. |