mazilerden sonra
karanlıklardan sonra
yeniden doğuyor güneşler
şarkılar söylüyor ırmaklar

rebeca dinle
sadece sessizlik
geceye karşı kalıcı olan ışık
lambaları yakan ve sessizliği
sessizce içeren mazi
anlık şefkat saçları savrulan yapraklar
fısıldayan nostaljik notalar
ufukta birer solgun noktalar
belki kendimizi kaybettik
veya bizi bulduk yalnızlığın bağrında

rüzgarın sessizliğini
duyuyor musun
yeryüzü gümbür gümbür gürlerken
bu kadar sessizliğe sığınmak
çok güzel,rebeca

şimdi yavaş yavaş uykuya
düşecek olsaydık
ve şiddetli bir nostaljiye
veya bir yüzün anısına dalmış
olsaydık
dünyayı duymazdan gelirdik
denizler köpürseydi yakamozları

savaşlara düşseydik
katliamlara maruz kalsaydık
sırf dilimiz ve rengimiz yüzünden
o vakit
bizi bir tek aşk
yaralanmış olarak kurtarırdı


kalbimizi hiç terk etmemiş olalım
maziye
yeniden doğuşun si mgesi olalım
onca mağlubiyete rağmen
son savaşta
galip gelmek ne de güzel olurdu rebeca…