baykuş// . . . . önce baykuş konar geceye serçesizleşir telaşlar inzivaya çekildikçe ıslığında rüzgar küle döner ateş böcekleri, güller dikene ağıt düşer üç beş vakte izi kalır soğudukça tende karıncalanır göçler sebebi fıtratında çiçeğe durmaz hiçbir sevda habitatında bir devrim daha katledilir pıhtılaşır ay şafak vakti tuzunda boğuldukça deniz yasını martısız, akıntısız lacivert tutar bir ressam resmedilir suya asılır ses tellerinden sesli harfler baskısız çıkarıldıkça üçüncü sayfalar sanat, edebiyat tel tel sökülür ezgilerinden tütün sevdası, açlığı olur duman sarılan son nefes zaman nemine kibrit yalnızlığı oldukça gece utanır üzüm, utanır şarap mahzenliğinden inan ölmek mesele değil hele ki yaşarken ölmek hiç felsefe değil, değil arkadaş mesele çırasız, prangasız tutuşmadan sönmek günü geldiğinde, gecesi bittiğinde hatta malum baykuş gittiğinde son nefesim de nihayete erdiğinde siz, biz olun kuyusu zincirsiz özgürlüğe gömün beni… . . . // ilhanaşıcınisanikibinyirmibir |
Kutlarim...