ÜRYANDIN YAĞMURLAR KADAR
bir çıkmaz içindesin
namüsait biçimde sen bulamazsın bir çare imkânsızlığına hare de parmak aralarında bitap kırışıklıklar sobelenecek sıra sıra böylede seyredilmez ki Asuman gözüne sis çökmüş gecenin her acı yatacak bir yer arar kendine belli mi ki kim kimin derdinde gına gelmiş sana insan kimliği taşımaktan yıldızları saymaktan gına gelmiş bitik bir hülya artık o eller üstüne tuttuğun serüven özgüvenininse kanadı kırık izansızlıkları düşünüp yozlaşmışız üşümüşüz sevdaların inikasında karşımızda duran o tamuda unutulmuşluğun müphem arzusu boğulmuş susarak ağlamaktan prangalara takılmaktan boğulmuş oysa üryandın yağmurlar kadar ama bıktın yağmaktan yarım yamalak takılmaktan bıktın belki de o yüzden ocağıma incir ağacı diktin |
Rabbim nicelerin yazdırsın İnşallah.
______________ Selamlar Sevgiler.