KARAŞEYH KÖYÜ
Sen bizim köyleri bilmezsin gardaş,
Köye bahar gelsin sen o zaman gör. Şehirde bu kadar gülmezsin gardaş, Kırda çiçek açsın sen o zaman gör. Kale Boğazı’ndan gelir yağmuru Tarlada bahçede bitmez çamuru Teknede hazırdır günlük hamuru, Dereler çağlasın sen o zaman gör. Yağmurlar yağınca suları coşar Koyunlar kuzular dağlara koşar İnsanlar hayatı köylerde yaşar, Türküler söylensin sen o zaman gör. Bahçede çiçekler gül gibi açar Güneş tepelerden ışıklar saçar Büyüğü küçüğü yaylaya kaçar, Halaylar çekilsin sen o zaman gör. Hacıboz Köprüsü ne sırlar saklar Deveci Dağı’nda bitmez hiç aklar Sabahları erken yanar ocaklar, Ekinler biçilsin sen o zaman gör. Karpuzlar tarlada içi kan gibi Çekerek Irmağı sanki can gibi Misafirler gelir evler han gibi, Kahveler içilsin sen o zaman gör. Düğünler kurulur güreşler başlar Analar gözünde çoğalır yaşlar Irmak kenarında yıkanır kuşlar, Davullar çalınsın sen o zaman gör. Heybeler omuzda nakışlar dolu Dünyaya örneksin Hey Anadolu! Bizde kutsal denir Askerlik Yolu, Bayraklar çekilsin sen o zaman gör. DOĞANAY’ım köyden köye geçilir Haklı haksız kimdir mutlak seçilir Bakraçtan ayranlar tas tas içilir, KARAŞEYH KÖYÜ’nü sen o zaman gör. Kemal DOĞANAY |