BİTMEYEN BİR UMUTLA
Gecenin zifiri karanlığında
bir ayak sesim bir de bekçi düdüğü yarıyor sessizliğini hasret dolu gecelerin korkuyla ağaçta tüneyen kuş kanatlarını çırparak havalanırken inletiyor gecenin korku dolu sessizliğini dona kalıyorum Ve zifiri karanlıkta oturuyorum kaldırımın kenar taşına gözlerimden iki damla yaş akıyor özlemle biri sen biri ben bercesteli kelimeler dökülmeye başlıyor dudaklarımızdan sarmaş dolaş oluyoruz bitmeyen sensiz sessiz gecelerde Birden uyanıyorum hülyalı mutlu senli benli dolu gecelerden Karşımda gerçek dimdik duruyor dağ gibi meydan okurcasına zifiri karanlıkta tekrar yürümeye başlıyorum boynu bükük sabahı ediyorum hergün yokluğunla bitmeyen bir umutla. 25-09-2020 N.ÇELİK |