SAYFALARsayfalar, sayfalarım ne çok uykusuzluğun mimarı, ne çok konuşmanın sessizliği, belki yutuk kelimelerin sığınağı, belki de sığınaksız talepler bir bozuk plak döküntüsü bir ezbersiz tekrar belki de şansızlığa küsüş isyan bayrağını kaldırış ve ve ve... bitirişler kim bilir ? boş, bomboş birbirini taklit eden seneler, ardından kabullenişin yağması, baharın biri dolu yağdırıyor kırmızı kiremitlere buluta yakın olan gözlere ve içimden, adresi olmayan trenler geçiyor acıkmadığım seneler uyumadığım geceler yeşil elma iştahında esneye esneye uykusuzluğu uyutuyor defterin son yaprağını ağarta kar’alaya Sibel Karagöz #sibelkaragözşiirleri |