ÇOBANIN AĞA KİZİNA SEVDASI
Ben bir garip kulum kendi çapımda
Sana sevdalıydi çoban deli yar
Sevgi yüklü idi gönül yapımda
Görme beni öyle yaban deli yar

Dünürcü salayım size anamı
Boşa heba etme ayı senemi
Kahırlı konuşup delme sinemi
Dedin yoktur ipek urban deli yar

Atma yağız atma sözüm yabana
Vallah babam beni vermez çobana
Sızı düşer içindeki çıbana
Azar için için çıban deli yar

Geldim kapınızın bastım ziline
Deste deste güller verdim eline
Yar uğruna düştüm alem diline
Öyle hoyrat baktı oban deli yar

Verdiğin o resmi öpüp kokladım
Bahçe kapınızı her gün yokladım
Dam üstüne çıkıp yolun bekledim
Camdan görüverdi eben deli yar

Minnet eylediler zengin oğluna
Nikahın kıydılar elin duluna
Şimdi muhtaç kaldı çoban çuluna
Kapısından kovan baban deli yar

Sen boynunu büküp buruk giderken
Son kez hilali ye veda ederken
Sel oldu göz yaşım hoşça kal derken
Boşa çıktı bunca çaban deli yar
Hamitli hilalî Rabia saylam TAŞDEMİR 02 04/2014