EYLEMESEN
EYLEMESEN
Nazlı sana bi el atsam yeterdi Karınca derdini, fil eylemesen Bu boz kıra çiğit eksek biterdi Beni de aşkına kul eylemesen Bir aşiyan gibi, gurbet çilende Bülbül öldü boşa açar lalende Beklentisi vardı derler sılanda Kalanı yakarak kül eylemesen Mezarı hatıra tükenen çağdan Bi eseri kalan üstündü sağdan Ezo gelin gibi, boranlı dağdan Her gece çağırıp el eylemesen Rüzgâra darılır, her bata gemi Kuran eller geri söker encamı Belki de bi sene, aramam seni Yollara el açıp, gel eylemesen Herkesi bilinen ecel öldürmez Ruh ezeli ölü beden bildirmez Edilen sitemi gönül kaldırmaz Bazen bir dilini bal eylemesen Şerifoğlu, niye böyle bu yerler Davarı kurt gibi paylaşır yerler Gafil sevdiğini unutmuş derler Mezarın başını, yol eylemesen Ali Eliş |