KAÇIPTA GİTTİN..Bir gece ansızın evi terkettin, Geride gözyaşı bırakıp gittin, Dertlerin tükenip bitti mi dedin, Kalbime hançeri sokupta gittin. Fayda vermez artık akar kanlarım, Boynu bükük kaldı bakın canlarım, Geçmez oldu artık günler aylarım, Gönlüme hasreti koyupta gittin. Ümitler bağladık emekler verdik, Kimi gün ağladık çok zaman güldük, Gonca bir gül idin meyveler derdik, Feryadım duymadın çekipte gittin. Gönlümden gönlüne köprü kurmuştuk, Sen gelince yavrum neş’e dolmuştuk, Gece gündüz mutlu mes’ut olmuştuk, Ocağım başıma yıkıpta gittin. Ağladık ardından döktük gözyaşı, Bu nasıl bir dertmiş ne bitmez acı, Yoruldu bak kalbim başladı sancı, Yürekte yangınım yakıpta gittin. Odan sensiz ıssız sessiz ağladım, Kalbim yaralandı taşlar bağladım, Hıçkıra hıçkıra günler ağladım, Yüzüme kezzabı döküpte gittin. Hani söz vermiştik ölene kadar, Meşhur söz var hani mezara kadar, Gelse ya yeniden gelse bir bahar, Duvağın takmadan koşupta gittin. Neydi o günler be nasıl yaşadık, Hüdayi kızımla parka koşardık, Medine’m gelindi kına yakardık, Babana sormadan kaçıpta gittin. 20.03.2021//KIRIKKALE HİDAYET DOĞAN OSMANOĞLU Tc.Kül.Bak.Halk Şairi ................................... YOU GET FUCKED .. One night you suddenly left my son, You left tears and left Did you think your troubles were exhausted? You went with the dagger in my heart. My blood flows will not help anymore, See my dear, my neck is bent, My days have not passed anymore, my months You went to my heart with longing. We made hopes, we made efforts, Some days we cried and laughed a long time You were a rose flower, we used to call it fruits, You didn’t hear my cry and left. We built a bridge from my heart to your heart, When you came, my baby was full of joy, We were happy day and night, You washed my stove by myself and left. We cried, then we shed tears, What kind of trouble, what kind of pain does not end? Look, my heart is tired, the pain has begun, You burned my fire in the heart and left. I cried silently without you in your room, My heart was wounded, I tied stones, I cried sobbingly for days, You poured cayenne pepper on my face and left. You know, we promised until we died You know the famous word up to the grave, If a spring comes again, You ran without your veil. What were those days and how we lived, We used to run to the park with my hüdayi daughter, My Medina came, we used henna, You ran away without asking your father. 20.03.2021 // KIRIKKALE HİDAYET DOĞAN |
Güzel Eserinizi Can-ı Gönül'den kutlar,
Tebrik ederim.Yürek sesiniz daim olsun.
İlhamınız bol yüreğiniz kaleminiz var olsun.
_____________________ Selâm ve Duâ ile.