Aramıyorsun, sormuyorsun ya
Sana kızmıyorum, kızamıyorum
Yalnız, yalnızca üzülüyorum
Bazen telefonumu elime alıp
Garip hayallere dalıyorum
Şimdi, diyorum, çalsa şu telefon
Ve arayan sen olsan
Bak, söyleyeceğim sözleri bile hazırladım
Bana, nasılsın, diye soracaksın
Bende, şu an sesini duydum ya
Dünyanın en mutlu insanıyım, diyeceğim
Sonra yarı şakayla karışık
Seni vefasız, neden aramadın bunca zaman, diye
Sana sitem edeceğim
Oysa
Sesini duyduğum anda bitecek
Çektiğim tüm hasretler
Ama aramıyorsun işte, aramıyorsun
Ardında nasıl bir kalp bıraktın bilmiyorsun
Sonra yine teselli veriyorum kendime
Aynı şehirdeyiz ya nasıl olsa
Elbet karşılaşırız bir gün, diyorum
O çocuk bakışlarla
Kara gözlerin, taa gözlerimin içine
Yine öyle bakar belki, diyorum
Kendime itiraf ettim
Eşe dosta söyledim
Bir senin haberin yok
Ben seni seviyorum...

Gürsel İLERİ