İstanbul
İstanbul
Pul pul dökülüyor güzelliğin Köhne saraylarda iğrenç albeni Göğe doğru isyanda sanki ellerin Sükut etme Bu ahvalden gel kurtar beni Denizinde balıklar boğuluyor Boğaziçi yasta Boynunda yafta beton yığınları Yığınlar yığınla günah mümessili Söz temsili kocaman müteahhitler Ahitleşiyor devlet ile Sana kıymak için Kıymık batıyor vicdanlı sinelere Sabah akşam Billur avizelerin düşüyor bir bir Kibir sakinlerine nişan Nişanttaşı Gayri ahlakilere nişangah Ah İstanbul ah... Artık ufukların simsiyah Yedi tepenin yedi rengi öksüz Köhne bir mimari Köksüz mü köksüz çarpık çurpuk İmar yasaları Özelleştirme gırla Tıngırla mangırla şuh ve pür neşe bir güruh Ruh kirlendi insanlarda ruh Hadsiz hesapsız kıydık Güzelliğine Tükettik kıymık kıymık Kıymık batmadı ellerimize Ellerimizde tırmık suretini yırttık Acımadık kasalar doldu Tasalar arttı anlamadık Yazık sana, yazık bize çok yazık... 20 Mart 2021 İbrahim Kilik |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...