-İnsan mı insancık mı…Sen beni aklı kıt cani bir insan mı sandın Asla ki benden beklemeyesin sakın şiddeti ve kaba kuvveti Tükürdüğünü yalayan birimi sandın sen beni Zamanın da sevdimse birini sevmişimdir İnsan hep iyi taraflarıyla bakmalı bir olaya İlkin sevip de sonra düşman olunur mu Ben kıyamam ki bir vakit sevmiş olduğuma Senin cibilliyetin sana benimki ise kalsın bana Madem ki döneklik senin ruhunda var Kötülüğün sende kalsın iyiliklerim yeter bana Açta bir gözünü etrafına iyice bir bak Birde dön de kendine alıcı bir gözle bak Dinle de duy huyunu ve suyunu Ve insanların ne meret bir şey olduğunu insan bu renge renk ve çeşit çeşitte ancak fıtratına göre de gayesini güder izan boşta kalır kimisi de sır gibidir illa ki de çözülmek ister neyi varsa bir muammadır iç aleminde kimi de berrak bir su gibidir bir çınar gibi açık ve seçiktir gölgesi bile yeter tüm çevresine ne dersin bu bana benziyor mu gönülse ne ipe nede sapa gelir ne bir yol yordamı olur ne kuralı vardır nede akla uyar hele ki birde azmışsa ve yularını da nefsine kaptırmışsa kördür gözü her an bir duvara toslar tıpkı senin gibi kiminin de huyu aynen katır gibidir Nuh derde demez peygamber İşine gelmezse o anda da teper sanki de bizim çarşı gibidir her şeye de illa karşıdır huyu suyu gına getirtmeye yeter kimi de tıpkı bir pamuk şekeri gibidir ağzı olsa da dili olmaz kötülüğe hiç itiraz da bilmez yüzünde sanki yedi güller açar sözü bal kaymak gibidir dinle dinle hiç mi hiçte bıkılmaz kimi ise bir bukalemun gibidir renkten de renge girer kimi zaman sanki aslan kesilir kimi zamanda durmadan el ayak öper hiçbir kalıba da sığmaz çıkar için yapmadığı şey kalmaz buda sana uyar bu fani alemde bir yol varsa yolculukta illa ki de vardır ehil olanlar hiç mi hiç yolda kalmaz niyeti kamil olanı yolda asla ki aldatmaz nefsine ve bu fani aleme uyanlar pak yoldan da çok tez çıkar düz yolda da şaşar en sonunda cıs çıpıldak ortada kalır ne dersin bu tıpa tıp aynen sen eğer ki de nankörse o sevilen yürek özlemi olur ateşten bir gömlek yer bitirir insanı ilmek ilmek özlem vardır vefa ve aşktır lehçesi iki gönül bir olunca cehennemde olsa söner sanki de bir gül bahçesidir mis gibi de kokar çekilen tüm acılara da değer gel de şimdi çık çıkabilirsen işin içinde insanlar kavun değil ki koklayalım örf adet ile kanun ve kuralsız olunca bir hayat huy ve vicdanda olumsuz yönde değişiyor bu çeşitlilikte de kişi bu renkli ortama çok tez uyuyor akıl fikirden nefiste ipinden kopar ar haya ve edepte sıfırı tüketir insanlığının da cılkı çıkar feleği şaşar aynen senin olduğun gibidir düşer ha bire düşer ne demiştik senin ki sana benimki de bana haydi şimdi sola çark marş marş ileri sana iyi sürünmeler… (17.03.2021) AZAP.. (Kadri Atmaca) |
Ne güzel tasvir etmişsiniz insan çeşitlerini değerli şairim
Kutluyorum
Sevgiyle...