İki kelam etsem, kökü sökülür
Halini arz etmez, insan mıyım ben?
Esneyen ağızın, eki dökülür
Dünyaya maskara, lisan mıyım ben?

Uçan kuş değilim, ağzımla tutam
İnsan yaratıldım, var elbet hatam
Eksiğim görünmez, azalarım tam
Yüreksiz indinde, noksan mıyım ben?

Bizdeki nedamet, cefa sayılır?
Şımarık isteksiz, ifa duyulur
Okunmaz sözlerim, rafa koyulur
Namerdin dilinde, aksan mıyım ben?

Yalan görünüyor, iki göz ile
Kelamım ey olmaz, iki düz ile
Tek yüzü bölemem, iki yüz ile
Ortası çarpımsız, eksen miyim ben?

Sevinci laf ile, kökünden söktüm
Boşalttım kelamı, içimi döktüm
Siteme yüklendim, bir anda çöktüm
Elliyi görmeyen, seksen miyim ben?

Mizanım kurulu, algın olamam
Sözlerim dosthane, dalgın olamam
Edepten yanayım, çılgın olamam
Bak hele gözüme, susan mıyım ben?

Aras’ım bolladım, kesik hava mı
Beyanda bulundum, açık dava mı
Bir sıcak bir soğuk, bize reva mı
Gözü marttan sulu, nisan mıyım ben?

İSHAK ARAS
ishakaras (mihman)
16 Mart 2021

Dost kalemlerden

Tozu duman gider derdi dökerde
Garibim ağlayıp boyun bükerde
Daha evvelinden tuzun ekerde
Sızladıkça yerle, yeksan mıyım ben...
AHMET KARA

Dost sanarak sıktım uzanan eli
Sağım da felaket solum hileli
Hep kendimden verdim bildim bileli
Kötülere ikram ihsan mıyım ben ?...
AHMET ÇITAK