GEL ÇARE OL
Çektiğim her çilenin hicranı dilde yoksun,
Hapsoldum sevdana tükendim gel çare ol, Mahzun kaldı sevdamız mevsimler hazan döksün, Kır çiçeklerim soldu savruldum gel çare ol... Hazanın bahçesinde hiç mor sümbül açar mı ? Yüreği parçalanan hiç mutluluk saçar mı ? Seven yar sevdiginden hiç bu kadar kaçar mı ? Bir yangın yeri gönlüm kavruldum gel çare ol... Veysel’in gözlerinde Mahsuni’nin dilinde, Aşk ne güzeldi bilsen sevdalinın elinde, Kâh Mecnun’nun yolunda kâh Ferhat’ın kolunda, Yoldaş oldum sevdaya devrildim gel çare ol... Bilsem hiç sever miydim düşer miydim sevdaya, Kanar mıydım böylesi hırçın deli hevaya, Mahkum ettim ömrümü şu yalancı davaya, Yitik bir muptelaya evrildim gel çare ol.. Dildar’ım özleminden vuslatına talibim, Seninle mutluluğun kesretine talibim, Sonsuzluk dergahının hasretine talibim, Deliyken bir veliye çevrildim gel çare ol... Cihan BERDİBEK 15.03.2021 |
Dildar’ım özleminden vuslatına talibim,
Seninle mutluluğun kesretine talibim,
Sonsuzluk dergahının hasretine talibim,
Deliyken bir veliye çevrildim gel çare ol...
"Gel ne çare..." yerine... Affınıza sığınarak,
"Gel çare ol" olarak daha çok sevdim, öyle yazdım.
Derin manalar ifade eden güzel bir şiir okudum. Tebrikler üstat...