NEY DİYE
NEY DİYE
Ebedî muhabbet cennette iken Kalbimi söküp de çöle sürdüler Gülistan içinde yok iken diken Zevale erdirip bakıp durdular. Geçmişin hüzünü gönlümü sarar Gelecek kaygısı ruhumu yorar Yüreğim her zaman Yâri’ni arar Ney diye nefesi bana sardılar. Ayaklarım kudüm kollarım rebâp Nefesim ney üfler hallerim harap Dünyam azap olmuş cennetim serap Semâ’da melekler özüm sordular. Acı feryatları âleme saldım İç çektim bir ömür ağlayıp kaldım Ayrılıkla yokluk içine daldım Sessiz sözsüz çalıp beni kırdılar. Ney gibi ağlayıp dualar ettim Sükûtu yaşayıp içime attım Mevlâ sevdasını özüme kattım Acep ne var diye özüm yardılar. Zeval:yok edilme, yok olma, ortadan kalkma, sona erme. bozulma. Yâr:Allah KARDELEN(Ayrıkotu) 15.03.2021 Tülay Sarıcabağlı Şimşek Dinar/Afyonkarahisar |
eserinizi ve sizi gönülden kutlarım nicelerine diyerek bu akıcı anlamlı eserinizi zevkle okudum iyi işlenmiş duyguları açığa vuran güzel bir eser olmuş yüreğine sağlık kalemin daim ilhamın bol olsun tekrar görüşmek dileğiyle sevgi ve selamlarımı sunarım kalın sağlıcakla