Kabusüm
KÂBUSÜM
Çilelerim çoktur, çekemem yükü Felek örmüş ağı, belimi büktü Akşam oldu yine, karanlık çöktü Karanlık geceler, oldu kâbusum Bu dertleri verdin, nasıl çekerim Her köşe başında, derdim dökerim Türlü türlü derdi, neden çekerim Çektiğim o dertler, olur kâbusum Yüreğimi yakar, o zalim hasret Onca derdi çektim, ederim nefret Bedenime hepsi, oluyor külfet Çekilen o dertler, oldu kâbusum Bütün hayalleri, yine sen yıktın Çile çektirerek, kenardan baktın Ayrılıklar yetti, ciğerim yaktın Ayrılıklar oldu, benim kâbusum (0374) Eylül 2000 Şair Midayet Kara |