Mîras// bir zamanlar oyuncağı ile hayâli bir anneliğin bahçesinde büyüyen küçük bir kızdım // aklımın oyunlarıyla gönlümün ateşini fitiller gecenin karanlığını yüklenen omuzlarımdan ışığına sarılan sabahlara uyanırdım hep annemin gözlerini okursam onun gibi bakarım diye hiç ayrılmazdım yanından bakışlarında çoğaldım sofrasına misafir oldum şimdi daha net her şey kızımla büyürken buldum bana ait geçmişin hayatıma vereceği sırrı saçlarındaki örgünün kirpiklerinde saklanan mâsumiyetin gönül bahçeme bırakılan en büyük mîrasdı rabbim ! kalbimi tekmeleyen bu asil görevi bana çok görme kızımı bana beni kızıma hayırlı kıl bugün gibi nice yaşlarına girdiğine şahit olayım inşallah ... ! 07/03/2021 00;50 eMİNeYZAMAN |