Eskimo NiyaziDoğunun bir köyünde iki metre karla uyandı Niyazi Eskimo evinde sandı kendini birdenbire Mülteci kampında tutuklamış gibi Nazi Bilmediği yaşamın doğası yapmıştı darbe O günden sonra ne güneşi ne de ayı göremedi Yığılan kar Koronavirüs baskısı gibiydi… Yiyeceği vardı, hayattaydı Allah’tan Şükretti haline! Televizyon Telefon Çalışmıyordu Elektrik yandı Allah’tan Şükretti bir kere daha haline.. Alıştığı pembe diziler Daha neler yoktu hayatında İçinde başladı garip sızılar O sabah yalnız olmadığını anladı bahtında Evde yaşayan birileri vardı, koşuşuyorlar Etrafına doluşuyorlar Çare bulacak kahraman gibi görmek istiyorlardı onu kıratında! Elinde silahı kazma, kürek Yol bulmaktı erek Kim olduğunu artık deşifre etmeliydi yürek Çiğ altında kalmamak için mesafe Yüzü donmasın diye maske Ten nefes alsın diye hijyen olmalıydı mesele! …/ Ya Sabır dedi Antartika oldu efendi! O gün Eskimo Niyazi oldu Ev halkı etrafına doldu Hikayeler anlatıldı Korkular aş yerine masaya yatırıldı Havalar ısınsın da karlar erisin diye duaya Herkes katıldı… Soba yanarken hiç bu kadar üşümemişti O gün her mantıklı yaklaşıma değer vermeye üşenmemişti Kar yağmaya devam ediyordu hala Alışkanlığı yok eden tehdit kapısı çoktan aşınmıştı Kimse pes etmese de asla… Saffet Kuramaz |
çok beğendim....................