Rüzgarda Savrulan Tozdum Bu Gece
Kurtaramaz oldum selden gözleri
Yağan yağmurlara kızdım bu gece Öyle bir içtim ki tüm şiirleri Mısralar içinde sızdım bu gece Dertlerin acısı vurunca dile Yanıyor yüreğim sönmez nafile Bükülüp eğrilen kırık tel ile Ağlayarak çalan sazdım bu gece Mutluluk pesinde gam ile yorgun Gülmeyen gözlere kirpikler dargın Kalemim tükenmiş bitkin ve yergin Derdimi ummana yazdım bu gece Bir fırtına koptu ruhumda birden Uçtu hayallerim saklı düşlerden Dağıldım kayboldum düştüğüm yerden Rüzgarda savrulan tozdum bu gece Bu akşam ben böyle kederli yaslı Dinlerken hüzünlü HİCASKAR faslı Dilimde cümleler acı ve paslı Gönlüme geçmeyen sözdüm bu gece Sormayın ne halde ne ahvaldeyim Sanki taş kesilip donmuş haldeyim Ellerde dolaşan tahta saldayım Düşlerime mezar kazdım bu gece... Gülseren MORKAN |