Devran DönmüşGünlerce dolaştım bizim dağları İçime tarifsiz bir hüzün çöktü Feleğin ördüğü kader ağları Küllenmiş mâziyi önüme döktü Adım adım geçtim tüm koyaklardan Can ciğer gözeler, kurumuş meğer Bağ bahçe umutsuz boş savaklardan Bu âlem rahmetsiz zor imiş meğer Gezdim bizim eli ben yolak yolak Çaylar gürül gürül, akmıyor artık Çobanlar kuşanmış akıllı kulak Türküler yüreğin yakmıyor artık Çayırlar, tarlalar sele yutulmuş Devran dönmüş yaylalara çıkan yok Ocaklar, tandırlar küle tutulmuş Dostlar göçmüş gariplere bakan yok İdris Esen, Mart, 2021, Erenköy |
Kutlarım.İlhamına Zevâl gelmesin.
___________ Selamlar Sevgiler.