Efkarın tüter
Efkarın tüter
zemheride erir dağların karı yaylatır ovaları gül çiçek söndürür keremi ateşleri mecnunu indirir düz ovaya dinlemez kış kıyamet gönül ferman yazar ferman üste ceylanlar yığılır su başına geçer turna sürüsü mevsim üstü efkarın vurur efkarın yakar tütün tarlalarını bülbül susar sessizliğine gül ağlaşır yaprağına kelebek hafifliğinde ay düşer boşluğa gece tütsülenir yıldız üşür tahtı tacı terk edip mavide kurup otağı atar yılkı atlar atağı yaban barınağı seher vakti efkar tüter zil zurna Ahmet Coşkun |
Kaleminiz Kavi,
Gönlünüz Abad
Yüreğiniz var olsun.
Selâm ve Duâ ile,
Kalın Sağlıcakla.