Alucra, yiğidin harman yeridir
Ak ekmeği güzel, tuzu güzeldir
Hakk’a nazar kılan gözün feridir
Koyunları güzel, kuzu güzeldir

Giresun ilinin çok uzağında
Neler yetişmez ki İrem bağında
Boran eksik olmaz yüce dağında
Yamaçları güzel, düzü güzeldir

Yağmurlar yağdıkça karışır çaya
Kızlar düşlerini yığar bohçaya
Yüzü gözü benzer güneşe, aya
Gamzeleri güzel, yüzü güzeldir

Sanki gök delinir, dereler çağlar
Bir köşe başında yetimler ağlar
Toprağı gülümser, bin verir bağlar
İlkbaharı güzel, yazı güzeldir

Giresun ilinden uzağa düşer
Sabır kazanında metanet pişer
Hayra tebdil olur, buharlaşır şer
Türküleri güzel, sazı güzeldir

Sevgi şerbetine, aşkı bandıkça
Al sancak göklerde dalgalandıkça
Gönül huzur dolar onu andıkça
Bayrağında alı, bozu güzeldir

Süzüldükçe akar Mayıs Deresi
Bu cennet diyar da sorma neresi
Kanla sulanmıştır her bir karesi
Nasihati güzel, hazzı güzeldir

Kamışlı sustukça konuşur taşlar
Kuytu manastırda eğilir başlar
Hakk’ın huzurunda dökülür yaşlar
Hoşgörüsü güzel, özü güzeldir

Mevla’m her bir şeyi güzel yaratmış
Çirkin ne var ne yok, üstünden atmış
Alucra, dağların koynunda yatmış
Ak gerdanı güzel, yüzü güzeldir

Buz gibi pınardan, suyundan içtim
Hasat vakti geldi, ekini biçtim
Bir somun ekmeğe yurdumdan göçtüm
Hakk’ın çoğu güzel, azı güzeldir

Endamını görüp sevdana kandım
Gurbet elde seni her nefes andım
Hasret alev alev, narında yandım
Kocamışı güzel, kızı güzeldir

Gatmer, haşıl, ömeç sofrada aşın
Yükselir semaya o mağrur başın
Bedeldir her şeye toprağın, taşın
Lahanası güzel, pazı güzeldir

Bahar geldiğinde kuşlar ötüşür
Kışın ortasında dağda kar üşür
Bağlarında meyve, sebze yetişir
Tavukları güzel, kazı güzeldir

Yeşile bürünür baharı, yazı
Nefesi dondurur gece ayazı
Minareden taşar yüce niyazı
Aşikârı güzel, gizi güzeldir

Hayran Kaplıcası dağıtır şifa
Alucralılarda tükenmez vefa
Sonsuza dek sürsün doyumsuz sefa
Ak gömleği güzel, bezi güzeldir

İffet abidesi, güzel kızları
İşveleri başka, başka nazları
İple çekmekteyim ben hep yazları
Tavırları güzel, sözü güzeldir

Sözler tükense de tükenmezsin sen
Yandıkça tükenir ateşinde ten
Ne kaldı maziden bir sen, bir de ben
Yakını da güzel, uzu güzeldir

Gönle sığan sevgin sığmaz heceye
Bir bedir olursun kara geceye
Sevdan yol gösterir, uğrar niceye
Ateşleri güzel, közü güzeldir

Uzak düşen canlar boynunu büktü
Yaşlanan çınarlar yaprağın döktü
Gurbette içime bir hüzün çöktü
Yağan karı güzel, buzu güzeldir

M. NİHAT MALKOÇ

Yayınlandığı Yer: Alkış Dergisi / Eylül-Ekim 2013 / 71. Sayı