Satacak bir şey kalmadı…Delikanlılık aşkıydı bizimkisi, Ne anlatayım ki ben sizlere, Deliler gibi âşıktık biz, Her buluşmamızda çiçekler verirdim. Tamam, artık koyacak yer yok derdi, Çocuklar gibi oyunlar oynardık, Hep güler, gülerdik nede yakışıyorduk, Vermeseler de kaçıp mutlu olacaktık, Alev ateşi gibi birden yok oldu, Ogün bugün bir şeyler satıyorum, Onu hep buluştuğumuz yerde bekliyorum, Üzerim kırk yama ile dolu. Bir şeyler almıyor, hep bekliyordum, Elde avuçta hiçbir şeyim kalmadı, Ben hala aynı yerde onu bekliyorum, Belki gelse de beni tanıyamaz, Saçım, sakalım karman karışık, Beyazlaşmış, kambura dönmüşüm, Tek geriye kalan o güzel anılarımız, Ve bir de tek ona olan aşkım. Onu da satamam, kim bilirdi ki, Satacak hiç bir şeyim kalmadı… Sami Arlan... |