Satırlarıma emanetsin..Ellerimde birer kelepçe var, Hissediyorum yine, gülmektesin bana utana utana Biliyorum, özledin beni Ama anlatabildiğim kadarıyla mutsuzum Niye diye sorma, ben de bilmiyorum Bildiğim tek bir şey var O da bunu kime yazdığımı, niye yazdığımı bilmemem. Sokaklar boş bir kaç insan var Geceyi sabah zanneden ve sokaklara çıkan Bir de ben varım, bense sabahları gece sanan Aldanmaktayım, biliyorum, Lakin anlatamadıktan sonra Adam gibi yaşamanın ne faydası var? Gözlerime bakma öyle Tutamam kendimi söyleyiveririm, Söylemesini bile bilmediğim şeyleri unutmak mı? Hayır, daha değil henüz yapabildiğim şeylerden değil Unutmak ama sana söz, başaracağım Tıpkı bir türlü söyleyemediğim yalanlar gibi Elveda bile demedim sana biliyorsun veda edemem, Ağlamaya başlar gözlerim aklımda ne mi var? Yarınlarım, hayallerim, sevgim, Kaybedişlerim, kayboluşlarım ve sen Başka ne mi var? Bir de eski bir resmimiz var, Arka fonda hüzünle batan güneş ve yanımda sen Ama ben senin yanında değildim O resimde nerede miydim? Gözlerinin içinde. Çoktandır ağlamamıştım teşekkürler Şimdi yine ağlamak zamanıysa eğer, Ben o hakkımı kullanmıştım senden seneler evvel Beni sana terk ediyorum, bana iyi bak Bir gün eline geçerse bu yazdıklarım, sakın ağlama Ağlarsan hissederim, Biliyorsun sakın unutma hiçbir şeyi hayata dair Elimden gelse daha yazardım, kalemimden gelse Ama yazamıyorum seni satırlarıma, ağlıyorlar, Susturamıyorum ve sonra ben de ağlamaya başlıyorum Ben sana, sen de satırlarıma emanetsin Kendine iyi bak en güzel aynalarda.. Sami Arlan.. |