Gidiyorduk...Gidiyorduk ne kadar yüksekti tepeler Dağ başında bir bulut yaşamım kenarında kuşlar Konuşmadan geçmek gerek bu yolun kıvrımından Gölgesine sığınmış ağaçlar Rüzgar eriyor öğlen sıcağından Gün boyu yürüdük Kim konuştu uçurum uykudan uyandı Ufuk bir dizi bakış Ergenliğin sevinç çığlıkları asu Yerin başlangıcına yakınız şimdi Bir adım ötede su Sormayalım nerdeyiz diye Hüthütün kakülü Kelebeğin beneği Bırktım kendimi kaplasın varlık Ardımızda tarihin yorgunluğu var Ardımızda bir tutam hasret var Bizim işimiz konuşmak değildir Bizim işimiz akıp gitmektir Tırmanalım sonsuzluğun zirvesine Bizim işimiz belkide Nülüferle yeryüzü arasında 28 subat 2021 |
Güzel bir şiirdi, beğeniyle okudum. Nice güzel şiirlere diyor, Şair arkadaşımı, içtenlikle KUTLUYORUM...