uçun kuşlar uçun
bölük bölük
katar katar
çok uzaklara uçun

uçurtmam süzülüyor allı pullu
bulutlara dalıp dalıp çıkıyor
gökkuşağı uçurtmamın ipi
bir ucu bende
bir ucu kuşların gittiği yerde
yolcuları yüreğinde taşıyor
ve
kuşlar
uçuyor
uçuyor
uçuyordu

uçun kuşlar uçun
bölük bölük
katar katar
çok uzaklara uçun

atlarım koşuyor dört nala
tozu dumana katarak
ufkun karanlığını yırta yırta koşuyor
kükrüyor göğün yedi katı
ağzı alev saçan ejderhalar
bir parlayıp bir sönüyor
ve
kuşlar
uçuyor
uçuyor
uçuyordu

uçun kuşlar uçun
bölük bölük
katar katar
çok uzaklara uçun

bir yanım zaptiye mevzi
bir yanım eşkıya tüneği
çatılı tüfekler selvi dalı
aynı ormanın ağacı
çatır çatır yanmakta gürgenler
kınından çözülen sıcacık eller
kardeş eller
her biri bir yanda
toprağı kazıyor
ve
kuşlar
uçuyor
uçuyor
uçuyordu

uçun kuşlar uçun
bölük bölük
katar katar
çok uzaklara uçun

ekmekler kızarmış nar gibi
katmer katmer emek kokuyor
tandırın ateşi parlıyor anamın alnında
gözlerinde bir çocuk yatıyor
peygamber devesi erkeğini yiyor sessizce
yeni bir yaşam başlıyor
ince bir yağmur çiseliyor
anamın ninnisine benziyor
usulca kıvrılıyorum dizlerine
gözlerim dalıyor
ve
kuşlar
hala
uçuyor...

h.kesimoğlu
Şubat- 2021-ist