CAN KOKUSU...Şiir kokar saçların eski fotoğraf saklısı gözlerin ve güzel gülüşünün özgürlüğüne kavuştuğu saatleri severim tpkı senin beni sevdiğin kadar günün güne telafisi olabilir mi?keşke olabilse Yenilmiş yemekler tencere, tava sesleri kendi korusunu kurmuş bir oradan bir buradan ekmek kırıntılarını kaçıran kuşlar gibiyiz Ürkek serçe kanatlarının altında ışık ve karanlığımız omur omuza yürürken cellâtlar her zaman umut denen ipleri kopardı yerine yeni darağacı ve ipler astı görmemen imkansız ve yaradılışa aykırı artık içindeki arzular nikotin balyalarına esir dumana, kül israfı hemen hemen yok gibi dudak çürüğü hayalleri bir bana bırakırsın Can kokusuna sever mi? insan, insanı evet inkarım yok bile bile yeşil gözlerini sevdim ve sol yanım ayak izine düşüyor daha çok sen sabahlarım olsun isterdim ama olmadı bu gecede kimseyi varlığımdan haberdar etmeden kendi yokluğuma karışıyorum!.. 24*02*2021 ist |